Dbanie o odporność w czasie pandemii
Możliwość swobodnej dbałości o kondycję fizyczną i o dobry stan naszych mięśni oraz redukcje stresu dzięki umiarkowanemu wysiłkowi fizycznemu dla wielu osób legła w gruzach a pozostanie w domu jest i będzie jeszcze długo nasza nową codziennością. Oczywiście kolejny rowerek lub bieżnia wstawiana do domu, programy internetowe i ćwiczenia przed monitorem też stały się trendem. Są one bardzo skuteczne i polecane przez ekspertów medycyny i kultury fizycznej. Co jednak mają zrobić te osoby, które nie mają ochoty na domowy „trening kardio” na bieżni lub mają zbyt mało miejsca przed TV, aby wykonać ekwilibrystyczne figury proponowane przez trenerów?
Dlaczego utrzymanie dobrej kondycji fizycznej jest tak ważne w czasie epidemii?
Punktem wyjścia jest fakt, że słabo nam znany układ limfatyczny w dzisiejszej nowej codzienności może stanowić ważny punkt w profilaktyce zakażeń. Osoba ze sprawnie działającym systemem odpornościowym (immunologicznym) jeśli zostanie zakażona ma większe szanse na łagodne przejście przez efekty działalności wirusa niż osoba z niższą odpornością. Oczywiście wiele czynników takich jak styl życia, dieta, leki, choroby współistniejące mają wpływ na naszą odporność. Jednak ten niedoceniany układ limfatyczny po cichu walczy o naszą odporność 24h na dobę. Warto go wzmacniać, stymulować i dbać o niego szczególnie w czasie częstszego przebywania w domu obniżającego naszą sprawności fizyczną.
Współpracuje on z układem krwionośnym i uczestniczy w transporcie chłonki. Chłonka jest wodnistym płynem śródtkankowym, który transportuje zawarte w niej białka, elektrolity oraz limfocyty. Limfocyty sterują atakami na niebezpieczne dla zdrowia i życia mikroorganizmy i patogeny.
Chłonka w normalnych warunkach funkcjonowania człowieka transportowana jest po całym ciele dzięki skurczom mięśni szkieletowych. Ograniczony ruch wynikający z bieżącej walki z wirusem oraz siedzący tryb życia w domu są czynnikami ryzyka wpływającymi na niedostateczną jej cyrkulację. To z kolei ma wpływ na ryzyko obniżenia odporność człowieka. Limfocyty są uśpione, leniwe i mogą pominąć lub niewystarczająco szybko zareagować na pojawiające się w organizmie patogeny w tym wirusy. Obniżona reakcja immunologiczna pozwala w ich namnażaniu i rozprzestrzenianiu się.
Niewydolnym układ limfatyczny i brak jego stymulacji może powodować obrzęki. Obrzęk z kolei powoduje dalsze zatrzymywanie zatrzymanie wody w organizmie (tworzy się cellulit). Obrzęk w tkance mięśniowej wywołuje nadmiernie ich napięcie, tkliwość i ból. spowodowane jest to przez nadmierne przyleganie powięzi do mięśnia.
Najmniejszymi strukturami układu limfatycznego są naczynia włosowate. Ich rolą jest zbieranie płynu tkankowego z przestrzeni międzytkankowej. Płyn tkankowy (limfa) zwierający m.in. wodę, białka, duże ilości limfocytów (komórki odpornościowe) wnika do układu krwionośnego w celu wymiany substancji pomiędzy nią a krwią. Rozpoznane szkodliwe substancje zostają zebrane i wymienione między krwią a limfą i odprowadzone do węzłów chłonnych w układzie limfatycznym skąd są transportowane dalej celem ich neutralizacji. Proces ten dziej się na zasadzie różnicy ciśnień występujących pomiędzy naczyniami włosowatymi krwi, gdzie występuje wysokie ciśnienie a naczyniami żylnymi o niższym ciśnieni. Ten jednokierunkowy ruch płynu kontrolowany jest przez zastawki.
Miejscem styku układu limfatycznego z układem krwionośnym jest tzw. przewód piersiowy, którego rolą jest zbieranie chłonki z górnej lewej części ciała i całej dolnej, transportując ja dalej do żyły podobojczykowej lewej oraz prawy przewód limfatyczny zbierający limfę z górnej prawej części ciała.
Właściwe krążenie limfy jak i krwi odbywa się poprzez pracę układu sercowo-naczyniowego, chłonnego i jest wspomagane poprzez skurcz mięśni szkieletowych. Aktywność fizyczna, ćwiczenia o umiarkowanej, ale regularnej intensywności utrzymują cyrkulacje krwi i limfy na optymalnym poziomie. Wszelkie procesy odpornościowe związane z krążeniem i wymianą chłonki są zachowane i nasz organizm jest sprawny i gotowy do walki np. z infekcjami.
Siedzący tryb życia, niechęć do wysiłku fizycznego lub ograniczone możliwości aktywnego wysiłku spowodowane restrykcjami w gromadzeniu się i przemieszczaniu spowodowane epidemią nie wpływają aktywująco na nasz układ odpornościowy. Najszybciej obserwowalnym efektem braku właściwego krążenia są obrzęki kończyn dolnych (stopa, łydka) i górnych (palce, dłoń, ramiona), uczucia ciężkich nóg spowodowane zastojem oraz pojawiający się cellulit. Kumulujący się płyn jest powodem deformacji skóry nie tylko na kończynach dolnych, ale i na brzuchu, pośladkach, ramionach. Skóra staje się wybrzuszona, pofałdowana o różnym kolorycie. Efektem takiego stanu jest dla skóry pojawiający się cellulit wodny a dla układu krwionośnego żylaki lub nawet przewlekła niewydolność żylna. Problemy nie dotykają jedynie osób starszych, z nadwagą czy otyłych. Jest równie prawdopodobne wystąpienie tych problemów u młodych i szczupłych osób, które niedostatecznie dbają o odpowiednią kondycję swoich mięśni, są unieruchomione. Dodatkowymi czynnikami sprzyjającymi są stres, nadmiar alkoholu, palnie papierosów, używanie środków antykoncepcyjnych.
Drenaż limfatyczny jest techniką wspomagającą i aktywującą spływ chłonki. Ponieważ nie jest to zwykła technika masażu musi być wykonywany manualnie przez wykwalifikowanego fizjoterapeutę w ośrodku zdrowia lub profesjonalnych studiach medycyny estetycznej i kosmetologii. Fizjoterapeuci mają utrudnione możliwości do wykonywania tych zabiegów w swoich praktykach. Rehabilitacja w warunkach domowych jest ograniczona a nawet niemożliwa. Drenaż limfatyczny może być jednak wykonywany w warunkach domowych z użyciem „sztucznej inteligencji” wkomponowanej w aparat medyczny BOA 2 MAX służący do drenażu limfatycznego i do sekwencyjnego masażu uciskowego(prssoterapia). Nie wymaga on obecności fizjoterapeuty i nie ma potrzeby wychodzenia z domu. Oprócz stymulacji układu limfatycznego został stworzony do wspomagania pracy mięśni, „gimnastyki mięśni” i dostarczenia im tlenu, odbierania substancji przemiany materii, redukcji tkanki tłuszczowej, likwidacji obrzęków, redukcji cellulitu, obniżenia stresu, polepszenia lepszego snu.
Historia aparatu BOA
irma Metrum Cryoflex w latach 90-tych z myślą o osobach z niewydolnym układem limfatycznym w tym dla pacjentów po operacjach onkologicznych skonstruowała pierwszy na świecie aparat do sekwencyjnego drenażu limfatycznego, który wspomaga, a w warunkach domowych zastępuje manualny drenaż limfatyczny. Kilkanaście tysięcy polskich aparatów serii BOA pracuje w klinikach fizjoterapii, sanatoriach, gabinetach medycyny estetycznej, kosmetologii w Polsce, Niemczech, Szwajcarii, UK, Skandynawii, USA. „Amazonki”, które wymagają codziennego drenażu limfatycznego używają nasze aparaty w domach ograniczając potrzeby wizyty u fizykoterapeutów.
Aparaty serii BOA to Polski produkt, całkowicie skonstruowany przez firmę medyczną i posiadający certyfikaty zgodne z Medyczną Dyrektywą Unii Europejskiej. Zespół Badawczo-Rozwojowy Metrum Cryoflex postawił na jakość i bezpieczeństwo zabiegu konstruując wraz ze specjalistami medycyny serię BOA. Algorytmy zabiegowe, sterowanie pracą zaworów i przepływem powietrza przez komory oraz różnica ciśnień w poszczególnych komorach są zgodne z anatomiczną budową i fizjologiczną funkcją układu naczyniowo – sercowego i limfatycznego. Żaden inny aparat nie ma tak zaawansowanych technologicznie rozwiązań użytych w celach zachowania maksymalnie wysokiego poziomu bezpieczeństwa zabiegu i wysokiej efektywności. Algorytmy zabiegowe bazują na technice drenażu limfatycznego opracowanego przez Dr Emila Voddera. Tylko zaawansowane technologicznie aparaty serii BOA mają szansę wykonać automatycznie drenaż limfatyczny techniką Voddera bez potrzeby zapraszania masażysty do domu lub wychodzenia do gabinetu rehabilitacyjnego.
Kriolezja jest zabiegiem odwracalnym – nie niszczy struktury nerwu oraz pozbawiona jest ogólnoustrojowego działania ubocznego.
Kriolezja jest zabiegiem sonochirurgicznym – przeprowadzana jest przez specjalistę leczenia bólu pod uważną, ciągłą kontrolą głowicy ultrasonograficznej (USG). Użycie USG powoduje, że zabieg jest celowany na konkretny nerw zaopatrujący czuciowo daną okolicę czy staw.
Zabieg kriolezji jest doskonałą alternatywą dla osób przewlekle stosujących leki przeciwbólowe. Stwarza również nowe możliwości dla chorych czekających na operację kręgosłupa – nie tylko likwiduje ból, pozwalając na spontaniczne zwiększenie aktywności, ale również pozwala na wdrożenie intensywnej rehabilitacji. Dzięki eliminacji bólu i celowanym zabiegom fizjoterapeutycznym części naszych Pacjentów udaje się uniknąć zabiegu operacyjnego.
Zabieg polega na wprowadzeniu w okolicę odpowiedniego nerwu cienkiej sondy. Reakcja zamrażania spowodowana jest gwałtownym rozprężeniem dwutlenku węgla wewnątrz sondy – gaz znajduje się wewnątrz sondy dzięki czemu nie zachodzi ryzyko niepożądanej reakcji będącej wpływem gazu bezpośrednio na organizm Pacjenta. Końcówka sondy obniża swoją temperaturę do ok -70 st. C.
Brak efektów ubocznych i działań ogólnoustrojowych pozwala na wielokrotne stosowanie kriolezji u tej samej osoby bez wywołania jakichkolwiek niepożądanych skutków.
Kriolezja znajduje zastosowanie w leczeniu i likwidacji bólu w następujących przypadkach:
Zabieg przeprowadza się po wstępnej kwalifikacji opierającej się na wywiadzie, badaniu klinicznym oraz ocenie badań obrazowych (RTG, rezonans magnetyczny). Wstępnie wykonuje się próbną blokadę nerwu pod kontrolą USG oceniając jej wpływ na obniżenie dolegliwości bólowych. Obniżenie poziomu bólu w efekcie wykonania blokady diagnostycznej rokuje skutecznym jego zniesieniem po zabiegi kriolezji.
Autor: Jacek Grabowski
Artykuł opublikowano dzięki uprzejmości:
Kriolezja jest zabiegiem szczególnie przydatnym w leczeniu osób chronicznie cierpiących z powodu bólu. Dotyczy to Pacjentów, którzy z powodów objawów są zmuszeni do radykalnego ograniczania swojej podstawowej aktywności fizycznej i codziennego funkcjonowania. Więcej na temat zabiegu kriolezji przeczytasz poniżej.
Choroba zwyrodnieniowa (artroza) może rozwijać się w każdym stawie w którym występuje chrząstka szklista. Objawy pojawiają się najczęściej po 40-50 r.ż. Największe zmiany dotyczą stawów biodrowego i kolanowego z uwagi na występujące w nich największe przeciążenia mechaniczne. Przyczyną artrozy jest powolne uszkodzenie chrząstki stawowej, której zadaniem jest amortyzowanie ruchów stawu i umożliwienie optymalnego ślizgania się powierzchni stawowych. Z czasem procesowi degeneracji ulegają również: warstwa kości pod chrząstką stawową, torebka stawowa, otaczające staw więzadła, ścięgna i mięśnie. Objawami, które są najbardziej uciążliwe dla Pacjentów są ból oraz ograniczenie ruchomości stawu.
Do rozwijania się choroby zwyrodnieniowej predysponują głównie 2 czynniki: nadmierne obciążenie stawu (np. w wyniku specyficznej pracy fizycznej lub niedostosowanego do możliwości poziomu uprawiania sportu) lub zaburzenia mechaniki ciała wynikające z niedostatecznej aktywności fizycznej. W tym przypadku największym zagrożeniem wydaje się siedzący tryb życia, który dotyczy większości społeczeństwa.
Objawami choroby zwyrodnieniowej stawu są najczęściej:
Rozpoznanie choroby zwyrodnieniowej jest stawianie na podstawie wywiadu, badania klinicznego oraz badań obrazowych pokazujących stopień uszkodzenia chrząstki stawowej. Zastosowanie znajdują tutaj: RTG, rezonans magnetyczny oraz badanie ultrasonograficzne (USG). Na podstawie aktualnych objawów oraz obrazu badań obrazowych lekarz proponuje właściwe postępowanie.
W procesie leczenia Pacjenta z chorobą zwyrodnieniową dobiera się różne środki (osobno lub w ich kombinacji) w zależności od etapu choroby. Mogą to być:
Etap wczesny:
Etap średniozaawansowany:
Etap zaawansowany:
Kriolezja (krioneuroliza, krioanalgezja) jest metodą leczenia bólu polegającą na zablokowaniu przewodzenia impulsów nerwowych poprzez miejscowe zamrożenie nerwu. Powoduje to zniesienie odczuwania bólu konkretnego stawu. Efekt znieczulenia utrzymuje się od kilku do kilkunastu miesięcy po zabiegu. Kriolezja jest zabiegiem odwracalnym – nie niszczy struktury nerwu oraz pozbawiona jest ogólnoustrojowego działania ubocznego – pozwala to na wielokrotne stosowanie kriolezji u tej samej osoby bez wywołania jakichkolwiek niepożądanych skutków.
Kriolezja jest zabiegiem sonochirurgicznym – przeprowadzana jest przez specjalistę leczenia bólu pod uważną, ciągłą kontrolą głowicy ultrasonograficznej (USG). Użycie USG powoduje, że zabieg jest celowany na konkretny nerw zaopatrujący czuciowo daną okolicę czy staw.
Zabieg kriolezji jest doskonałą alternatywą dla osób przewlekle stosujących leki przeciwbólowe. Dla Pacjentów oczekujących na zabieg np. endoprotezy stawu jest to szansa na funkcjonowanie bez bólu i podjęcie intensywnej rehabilitacji zwiększającej ruchomość stawu. Dzięki eliminacji bólu i celowanym zabiegom fizjoterapeutycznym części naszych Pacjentów udaje się uniknąć zabiegu operacyjnego.
Zabieg polega na wprowadzeniu w okolicę odpowiedniego nerwu cienkiej sondy. Reakcja zamrażania spowodowana jest gwałtownym rozprężeniem dwutlenku węgla wewnątrz sondy – gaz znajduje się wewnątrz sondy dzięki czemu nie zachodzi ryzyko niepożądanej reakcji będącej wpływem gazu bezpośrednio na organizm Pacjenta. Końcówka sondy obniża swoją temperaturę do ok -70 st. C.
Kriolezja znajduje zastosowanie w leczeniu i likwidacji bólu w następujących przypadkach:
Autor: Jacek Grabowski
Artykuł opublikowano dzięki uprzejmości:
W Polsce problem bólu przewlekłego dotyka aż 27 procent dorosłych osób, co przekłada się na ogromną liczbę – 8,5 miliona ludzi – funkcjonujących na co dzień z różnymi stopniami i źródłami bólu przewlekłego 1. To problem, który dotyka wielu z nas.
W Polsce problem bólu przewlekłego dotyka aż 27 procent dorosłych osób, co przekłada się na ogromną liczbę – 8,5 miliona ludzi – funkcjonujących na co dzień z różnymi stopniami i źródłami bólu przewlekłego 1. To problem, który dotyka wielu z nas.
Przyczyny bólu przewlekłego są różnorodne a ich najczęstszym źródłem są schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego w tym: choroba zwyrodnieniowa stawów (ChZs), która odpowiada aż za 34% przypadków, bóle krzyża stanowią 18%, a bóle głowy, w tym dokuczliwa migrena, to 15% przypadków 2. Również urazy oraz ból neuropatyczny, zarówno obwodowy, jak i ośrodkowy, mogą wywoływać przewlekłe dolegliwości bólowe.
Należy pamiętać, że ból przewlekły dotyczy także pacjentów cierpiących na choroby nowotworowe. W Polsce rocznie aż 220 tysięcy pacjentów boryka się z bólem towarzyszącym chorobie nowotworowej 3.
W odpowiedzi na te wyzwania, Międzynarodowe Stowarzyszenie Badania Bólu IASP ogłosiło rok 2023 jako „Rok Kompleksowej Opieki nad Bólem”. Celem działań stowarzyszenia jest zwiększenie społecznej świadomości, zrozumienia bólu w społeczeństwie oraz poszukiwania skutecznych metod jego leczenia. Jest to także okazja do ukazania wielu aspektów tego problemu.
Metrum Cryoflex także przyłącza się do inicjatywy walki z bólem przewlekłym wspierając coroczną wrześniową akcję społeczną pt. „Wrzesień to Miesiąc Świadomości Bólu” organizowaną przez IASP. Poniżej prezentujemy przygotowaną specjalnie na tę okazję infografikę dotyczącą sposobów zapobiegania bólowi przewlekłemu. To inicjatywa, która ma na celu edukację i wsparcie polskiego społeczeństwa w walce z tym problemem.
Ból przewlekły to nie tylko fizyczne doznanie, ale także wyzwanie emocjonalne i społeczne. Dla Metrum Cryoflex kluczowym zadaniem jest podejmowanie walki z tym problemem, rozwój nowych technologii oraz budowanie większej świadomości na temat bólu i sposobów jego łagodzenia.
Metrum Cryoflex, od ponad 30 lat wspiera profesjonalistów, tworząc innowacyjne technologie medyczne z myślą o pacjentach żyjących na co dzień z bólem. Dlatego z dumą przyłączamy się do akcji „Wrzesień to Miesiąc Świadomości Bólu” dzięki której razem możemy zrobić wiele dla tych, którzy codziennie zmagają się z bólem przewlekłym.
Źródło (1, 2, 3): https://niemusibolec.eu/
Współczesna medycyna to dziedzina, która stale ewoluuje i wykorzystuje najnowocześniejsze technologie, aby poprawić jakość życia pacjentów i zwiększyć skuteczność leczenia. Jednym z najważniejszych osiągnięć w dziedzinie technologii medycznych jest zastosowanie laserów, które stały się nieocenionym narzędziem w diagnostyce, terapii i chirurgii. Prześledźmy krótki rys historyczny i początki pracy laserów w medycynie.
Początki stosowania laserów w medycynie sięgają lat 60. XX wieku. Charles Campbell był jednym z pierwszych lekarzy, którzy wykorzystali lasery w praktyce medycznej. Jego przełomowym osiągnięciem było wykorzystanie lasera do chirurgicznego usuwania zmętnienia soczewki oka, co otworzyło nowe możliwości w okulistyce. Dzięki temu pacjenci mogli cieszyć się poprawionym wzrokiem. To wydarzenie uważa się za pierwszy skuteczny przypadek wykorzystania lasera w medycynie. W latach 60. i 70. rozpoczął się rozwój technologii laserów medycznych. Eksperymentowano z różnymi rodzajami laserów, takimi jak lasery argonowe i dwutlenkowy węgla. Jednocześnie pojawiły się pierwsze zastosowania laserów w dermatologii, zwłaszcza do leczenia blizn i przebarwień. Lata 80. i 90. przyniosły dalszy rozwój zastosowań laserów w medycynie. Laseroterapia była wykorzystywana w chirurgii naczyniowej do usuwania zmian naczyniowych, w stomatologii do leczenia chorób dziąseł i usuwania kamienia nazębnego, oraz w onkologii do leczenia nowotworów. Lasery umożliwiały precyzyjne cięcie i koagulację tkanek, co znacząco skracało czas operacji i minimalizowało krwawienie. W ciągu XXI wieku rozwijano coraz bardziej zaawansowane technologie laserów w medycynie. Stosowano je w operacjach refrakcyjnych, takich jak LASIK, które korygują wady wzroku. Pojawiły się również lasery diodowe, które znalazły zastosowanie w medycynie estetycznej, w leczeniu trądziku oraz usuwaniu owłosienia.
Obecnie laseroterapia jest szeroko wykorzystywana w wielu dziedzinach medycyny, od kardiologii i chirurgii plastycznej po dermatologię i ginekologię. Rozwój laserów w medycynie nie byłby możliwy bez współpracy naukowców, inżynierów i lekarzy, którzy pracowali nad doskonaleniem tych technologii. Dzięki nim laseroterapia stała się integralną częścią opieki zdrowotnej i nadal ewoluuje, zapewniając lekarzom narzędzia o coraz większej precyzji, a pacjentom coraz bardziej skuteczne i mniej inwazyjne metody leczenia.
Aktualnie lasery wykorzystuje się w wielu dziedzinach medycznych. Do najważniejszych należą:
Zastosowania laserów w medycynie nadal się rozwijają. Obecnie badane są technologie, które pozwalają na wykorzystanie laserów do dostarczania leków dokładnie w wybrane miejsce w organizmie, co może zrewolucjonizować terapie przeciwnowotworowe. Ponadto, rozwijane są bardziej precyzyjne i mniejsze narzędzia chirurgiczne, które umożliwią jeszcze dokładniejsze operacje.
Wnioski są jasne: laserowe technologie zmieniły oblicze medycyny i nadal wprowadzają nowe możliwości. Dzięki nim pacjenci mogą cieszyć się bardziej efektywnymi i mniej inwazyjnymi metodami leczenia, a przyszłość obiecuje jeszcze więcej innowacji w dziedzinie medycyny.
W ostatnim czasie Klinika Ortopedii i Onkologii Dziecięcej PUM w Szczecinie stała się miejscem wyjątkowych wydarzeń medycznych. Przeprowadzono tutaj trzy pionierskie operacje korekcji deformacji klatki piersiowej, wykorzystując nowatorską metodę znana jako „SANDWICH”. Ta zaawansowana procedura nie tylko skutecznie naprawiła deformacje klatki piersiowej typu lejkowatego, ale także dokonała jednoczesnej korekty deformacji klatki piersiowej kurzej u tych samych pacjentów. Były to pierwsze tego typu operacje przeprowadzone w Polsce.
W trakcie procedur zespół operacyjny miał zaszczyt pracować z profesorem Manuelem Lopezem z Kliniki Vall d’Hebron w Barcelonie.
Jednym z kluczowych elementów przeprowadzonych operacji była śródoperacyjna krioanalgezja, zastosowana u wszystkich pacjentów. Ta zaawansowana technika mrożenia nerwów pozwoliła nie tylko na maksymalne zminimalizowanie dolegliwości bólowych, ale także zapewniła pacjentom komfort po operacji. Klinika Ortopedii i Onkologii Dziecięcej w Szczecinie zdobyła już reputację w dziedzinie krioanalgezji przeprowadzając ponad 90 udanych procedur oraz publikując dwie naukowe prace na ten temat. Ponadto, klinika przeprowadziła dwa badania kliniczne związane z krioanalgezją.
To niezwykłe wydarzenie podkreśla nie tylko wysoki poziom specjalizacji i zaawansowania technologicznego Kliniki Ortopedii i Onkologii Dziecięcej PUM w Szczecinie, ale również potwierdza polską pozycję w międzynarodowym środowisku medycznym. Pacjenci zyskali nową nadzieję na poprawę jakości swojego życia dzięki innowacyjnym operacjom i zaawansowanym metodom przeprowadzanym w tej placówce medycznej.
Lasery stanowią nieodłączną część wielu dziedzin współczesnej nauki i technologii. Od medycyny po przemysł, ich wszechstronne zastosowania przyczyniły się do znacznego postępu w wielu dziedzinach. Jednakże, zanim rozpoczniemy pracę z laserami, niezbędne jest zrozumienie podstawowych zagrożeń związanych z emisją promieniowania, długościami fal, energią, mocą i sposobami minimalizacji ryzyka. Poniżej omówiono kluczowe aspekty bezpieczeństwa pracy z laserami.
Podstawowym krokiem w zrozumieniu bezpieczeństwa pracy z laserami jest poznanie ich klas. Klasyfikacja laserów uwzględnia stopień potencjalnego zagrożenia dla ludzi i środowiska. Laserowe promieniowanie może być szkodliwe dla oczu i skóry, dlatego klasyfikacja ta jest kluczowym punktem odniesienia.
Według normy ISO 60825-1:2014, lasery są podzielone na cztery główne klasy:
Podczas klasyfikacji laserów należy również wziąć pod uwagę inne czynniki, takie jak powierzchnia na jaką skierowane jest promieniowanie i również sposób użycia. Zdecydowana większość laserów medycznych to urządzenia klasy 4.
Laserowe promieniowanie obejmuje szeroki zakres długości fal, które mogą mieć różne efekty na ludzkie ciało. Długość fali determinuje, jak głęboko promieniowanie przenika w tkanki i jakie mogą być jego skutki. Na przykład, promieniowanie bliskie podczerwieni może przenikać głęboko, podczas gdy promieniowanie ultrafioletowe działa głównie na skórę. Właściwości te są kluczowe przy wyborze odpowiedniego urządzenia dla konkretnego zastosowania. Innej interakcji z tkanką wymagają zabiegi z zakresu medycyny estetycznej czy dermatologii i zupełnie innej lasery chirurgiczne.
Energia i moc laserów są kluczowymi parametrami, które decydują o intensywności promieniowania. Im większa energia i moc, tym większe ryzyko dla zdrowia. Dlatego kontrolowanie tych parametrów i stosowanie odpowiednich zabezpieczeń jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa. W nowoczesnych urządzeniach laserowych, dobór parametrów uławiają zdefiniowane programy zabiegowe. Minimalizuje to ryzyko pracy ze zbyt dużą mocą i zapewnia jeszcze lepsze efekty zabiegowe.
Podczas pracy z laserami należy stosować odpowiednie zabezpieczenia, takie jak okulary ochronne (dobierane do konkretnej długości fali), osłony, czy systemy awaryjne. Dodatkowo, zapewnienie odpowiedniej wentylacji i ograniczenie dostępu do obszarów pracy z laserami również odgrywają kluczową rolę w zapobieganiu wypadkom.
Należy zadbać o odpowiednie szkolenie lekarzy i personelu pracującego z laserami. Kursanci powinni być świadomi potencjalnych zagrożeń oraz zasad bezpiecznego korzystania z laserów. Szkolenie powinno obejmować identyfikację zagrożeń, procedury awaryjne oraz obsługę sprzętu ochronnego. Co niezwykle istotne w przypadku sprzętu medycznego, szkolenie z zakresu wykonywanych procedur powinno być prowadzone przez lekarza specjalistę z dużym doświadczeniem.
Bezpieczeństwo pracy z laserami jest kwestią niezwykle istotną, która wymaga zrozumienia i przestrzegania określonych zasad. Kluczowymi aspektami są klasy laserów, emisja promieniowania, energia i moc, odpowiednie zabezpieczenia oraz szkolenie lekarzy i personelu. Przestrzeganie tych zasad pozwoli minimalizować ryzyko wypadków i zachować bezpieczeństwo w miejscu pracy.
Bezpieczeństwo pracy z laserami jest kwestią niezwykle istotną, która wymaga zrozumienia i przestrzegania określonych zasad. Kluczowymi aspektami są klasy laserów, emisja promieniowania, energia i moc, odpowiednie zabezpieczenia oraz szkolenie lekarzy i personelu. Przestrzeganie tych zasad pozwoli minimalizować ryzyko wypadków i zachować bezpieczeństwo w miejscu pracy.
LASER to akronim z angielskich słów „Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation” (wzmocnienie światła poprzez wymuszoną emisję promieniowania). Jest to urządzenie wykorzystujące światło o bardzo dużej energii, aby wytworzyć wiązkę promieniowania. W skrócie, laser to potężny „strumień” światła, który jest używany w wielu dziedzinach, w tym w medycynie, do różnych celów.
Laser działa w oparciu o proces nazywany „wzmacnianiem emisji promieniowania”. Wewnątrz lasera znajduje się źródło energii (w zależności od rodzaju lasera może być różne, co omówione zostanie poniżej). To źródło energii wzbudza cząsteczki lub atomy w materiale laserowym. Gdy te wzbudzone cząsteczki powracają do swojego stanu podstawowego, uwalniają energię w postaci promieniowania laserowego.
To co odróżnia lasery od zwykłych źródeł światła, to fakt, że wytwarzają one promieniowanie laserowe, które jest koherentne, co oznacza, że fale świetlne są zsynchronizowane i podróżują w jednej fazie. To sprawia, że wiązka laserowa jest bardzo skoncentrowana, precyzyjna i ma właściwości, które pozwalają na jej skupienie w jednym punkcie.
Istnieje wiele rodzajów laserów, z których każdy ma swoje unikalne właściwości i zastosowania. Oto przykłady najczęściej stosowanych laserów w medycynie:
To To tylko kilka przykładów rodzajów laserów, ale istnieje wiele innych specjalizowanych typów laserów z różnymi zastosowaniami. Laser to wszechstronne narzędzie, które ma kluczowe znaczenie w wielu dziedzinach nauki, technologii i medycyny.
W ostatnim czasie Klinika Ortopedii i Onkologii Dziecięcej PUM w Szczecinie stała się miejscem wyjątkowych wydarzeń medycznych. Przeprowadzono tutaj trzy pionierskie operacje korekcji deformacji klatki piersiowej, wykorzystując nowatorską metodę znana jako "SANDWICH". Ta zaawansowana procedura nie tylko skutecznie naprawiła deformacje klatki piersiowej typu lejkowatego, ale także dokonała jednoczesnej korekty deformacji klatki piersiowej kurzej u tych samych pacjentów. Były to pierwsze tego typu operacje przeprowadzone w Polsce.
W trakcie procedur zespół operacyjny miał zaszczyt pracować z profesorem Manuelem Lopezem z Kliniki Vall d’Hebron w Barcelonie.
Jednym z kluczowych elementów przeprowadzonych operacji była śródoperacyjna krioanalgezja, zastosowana u wszystkich pacjentów. Ta zaawansowana technika mrożenia nerwów pozwoliła nie tylko na maksymalne zminimalizowanie dolegliwości bólowych, ale także zapewniła pacjentom komfort po operacji. Klinika Ortopedii i Onkologii Dziecięcej w Szczecinie zdobyła już reputację w dziedzinie krioanalgezji przeprowadzając ponad 90 udanych procedur oraz publikując dwie naukowe prace na ten temat. Ponadto, klinika przeprowadziła dwa badania kliniczne związane z krioanalgezją.
To niezwykłe wydarzenie podkreśla nie tylko wysoki poziom specjalizacji i zaawansowania technologicznego Kliniki Ortopedii i Onkologii Dziecięcej PUM w Szczecinie, ale również potwierdza polską pozycję w międzynarodowym środowisku medycznym. Pacjenci zyskali nową nadzieję na poprawę jakości swojego życia dzięki innowacyjnym operacjom i zaawansowanym metodom przeprowadzanym w tej placówce medycznej.
CRYO-S Painless na bloku operacyjnym
Lekarze coraz chętniej wykonują zabiegi krioanalgezji aparatem CRYO-S Painless i nie są nimi wyłącznie terapeuci bólu anestezjolodzy, neurochirurdzy, ortopedzi...
Cieszy nas, że mając ugruntowaną pozycję w leczeniu bólu chronicznego, stajemy się obecni z naszą metodą również na blokach operacyjnych i zaczynamy aktywnie działać aby bólu chronicznego było mniej lub nie było go wcale.
Torakotomia to poważny zabieg, podczas którego wykonuje się rozległe cięcie w klatce piersiowej. Po operacji, możliwe są powikłania. Do najpoważniejszych należą zakażenia w obrębie rany oraz silny ból, także poza miejscem cięcia.
Ból może nasilać się podczas wysiłku, uniemożliwiając czasami oddychanie i wykonywanie codziennych czynności. W przypadku niektórych pacjentów po torakotomii pojawia się dodatkowo ból skóry przy dotyku.
Pacjent z silnym bólem pooperacyjnym ma utrudnioną i dłuższą ścieżkę powrotu do normalnego funkcjonowania oraz wydłużony okres rekonwalescencji.
Naszym zadaniem jest aby pacjent był wolny od bólu chronicznego, wolny od leków przeciwbólowych (nawet tych bardzo silnych) i możliwie szybko opuszczał szpital.
Do klinik z Genui, Madrytu, Barcelony, Vicenzy czy Bueanos Aires, wykonujących zabiegi deformacji klatki piersiowej z wykorzystaniem naszego aparatu do kriochirurgii w profilaktyce bólu pooperacyjnego, dołączają kolejne w Rzymie. Należą do nich Uniwersytet Tordergata i Policlinico Umberto. Wszystkie te kliniki stosują krioanalgezję w standardzie jako skuteczną opcję profilaktyki bólu pooperacyjnego po zabiegach torakotomii.
Edmund Kiełbasa
Dyrektor ds. Naukowych
Kiedy można mówić o zespole post-COVID?
O zespole post-COVID możemy mówić gdy objawy chorobowe utrzymują się cztery tygodnie lub dłużej od potwierdzenia choroby
Co obejmuje program rehabilitacji post-COVID?
Pełny zakres programu rehabilitacyjnego post-COVID dostępnych jest na stronie: nfz.gov.pl
Zabiegi terapeutyczne, które można wykonywać aparatami METRUM CRYOFLEX są remedium na znaczną część objawów post-COVID. Większość urządzeń jest łatwa w transportowaniu. Te, które są stacjonarne i cięższe w transporcie, mają w większości swoje mobilne odpowiedniki.
Ozonoterapia znacząco poprawia dotlenienie całego organizmu. Dzięki temu przyspieszony zostaje proces regeneracji, wspierając walkę z negatywnymi następstwami spowodowanymi przez koronawirusa.
Terapia ozonem utlenowuje krew odżywiając tkanki, dzięki czemu umożliwia leczenie wielu schorzeń. Stosuje się ją w celach zapobiegawczych oraz wzmacniających cały organizm i ogólną kondycję fizyczną.
Poleca się ją szczególnie pacjentom mającym problemy z płucami po przebytej infekcji.
W opracowaniach naukowych wykazano skuteczność ozonoterapii w zwalczaniu COVID 19. Autorami prac są naukowcy z Ameryki, Europy oraz Azji. Dostępne badania naukowe i kliniczne wykazują, że ozonoterapia może być skutecznym zabiegiem stosowanym w leczeniu ponad 50 różnych schorzeń współistniejących, w tym układu krążenia, układu moczowo-płciowego, dermatologicznych.
Drenaż limfatyczny ma dobroczynne działanie na organizm usprawniając funkcjonowanie układu krążeniowego, odpornościowego oraz nerwowego. Pozytywnie wpływa na pracę serca, mięśni, a także na nastrój działając relaksująco i odprężająco.
Masaż wibracjami ma szczególne zastosowanie w przypadku neutralizowania bólów mięśniowych oraz stawowych. Ponadto ten rodzaj masażu przyspiesza proces regeneracji i ma pozytywny wpływ na psychikę.
Kriostymulacja miejscowa zapewnia intensywną rehabilitację pacjenta. Ma silne działanie przeciwbólowe, poprawia lokalne ukrwienie, odżywienie i utlenowanie tkanek, stawów i mięśni.
Pod wpływem krioterapii ogólnoustrojowej wzrasta stężenie wielu hormonów i neuroprzekaźników odpowiedzialnych za prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu. Terapia korzystnie wpływa także na psychikę, poprawę nastroju i jakość snu.
Elektroterapia to niezwykle skuteczny zabieg w leczeniu bólu oraz wspomaganiu regeneracji organizmu. Wspomaga gojenie się tkanek oraz proces reedukacji siły i napięcia mięśni, szczególnie szkieletowych.
Więcej o aparacie TENS 120Z
Więcej o aparacie ES-5400
Zabiegi z użyciem diatermii DIA-TKR 800 rozluźniają mięśnie, poprawiają ukrwienie, łagodzą ból, wspomagają układ odpornościowy, działają przeciwzapalnie. Aparat pozwala na wykonywanie zabiegów za pomocą zaawansowanej terapii TECAR.
Ultradźwięki znajdują zastosowanie w przypadkach ograniczenia ruchomości stawów, wykazują działanie przeciwzapalne (także w stanach przewlekłych), wspomagają procesy naprawy uszkodzonych tkanek, mają działanie przeciwbólowe, a także przyspieszają gojenie ran i zrost kostny
Więcej o aparatach US-101L i US103S
Więcej o aparacie US-751
Laseroterapia odgrywa istotną rolę we wspieraniu układu odpornościowego. Charakteryzuje się wysoką skutecznością terapeutyczną i możliwością stosowania zarówno w stanach ostrych oraz przewlekłych.
Terapia skojarzona łączy zalety elektroterapii i terapii ultradźwiękami wzmacniając efekt terapeutyczny.
Terapia falą uderzeniową przyczynia się do przyspieszenia procesu zdrowienia poprzez pobudzenie cyrkulacji krwi oraz stymulację
metabolizmu.
Dbanie o odporność w czasie pandemii
Możliwość swobodnej dbałości o kondycję fizyczną i o dobry stan naszych mięśni oraz redukcje stresu dzięki umiarkowanemu wysiłkowi fizycznemu dla wielu osób legła w gruzach a pozostanie w domu jest i będzie jeszcze długo nasza nową codziennością. Oczywiście kolejny rowerek lub bieżnia wstawiana do domu, programy internetowe i ćwiczenia przed monitorem też stały się trendem. Są one bardzo skuteczne i polecane przez ekspertów medycyny i kultury fizycznej. Co jednak mają zrobić te osoby, które nie mają ochoty na domowy „trening kardio” na bieżni lub mają zbyt mało miejsca przed TV, aby wykonać ekwilibrystyczne figury proponowane przez trenerów?
Punktem wyjścia jest fakt, że słabo nam znany układ limfatyczny w dzisiejszej nowej codzienności może stanowić ważny punkt w profilaktyce zakażeń. Osoba ze sprawnie działającym systemem odpornościowym (immunologicznym) jeśli zostanie zakażona ma większe szanse na łagodne przejście przez efekty działalności wirusa niż osoba z niższą odpornością. Oczywiście wiele czynników takich jak styl życia, dieta, leki, choroby współistniejące mają wpływ na naszą odporność. Jednak ten niedoceniany układ limfatyczny po cichu walczy o naszą odporność 24h na dobę. Warto go wzmacniać, stymulować i dbać o niego szczególnie w czasie częstszego przebywania w domu obniżającego naszą sprawności fizyczną.
Współpracuje on z układem krwionośnym i uczestniczy w transporcie chłonki. Chłonka jest wodnistym płynem śródtkankowym, który transportuje zawarte w niej białka, elektrolity oraz limfocyty. Limfocyty sterują atakami na niebezpieczne dla zdrowia i życia mikroorganizmy i patogeny.
Chłonka w normalnych warunkach funkcjonowania człowieka transportowana jest po całym ciele dzięki skurczom mięśni szkieletowych. Ograniczony ruch wynikający z bieżącej walki z wirusem oraz siedzący tryb życia w domu są czynnikami ryzyka wpływającymi na niedostateczną jej cyrkulację. To z kolei ma wpływ na ryzyko obniżenia odporność człowieka. Limfocyty są uśpione, leniwe i mogą pominąć lub niewystarczająco szybko zareagować na pojawiające się w organizmie patogeny w tym wirusy. Obniżona reakcja immunologiczna pozwala w ich namnażaniu i rozprzestrzenianiu się.
Niewydolnym układ limfatyczny i brak jego stymulacji może powodować obrzęki. Obrzęk z kolei powoduje dalsze zatrzymywanie zatrzymanie wody w organizmie (tworzy się cellulit). Obrzęk w tkance mięśniowej wywołuje nadmiernie ich napięcie, tkliwość i ból. spowodowane jest to przez nadmierne przyleganie powięzi do mięśnia.
Najmniejszymi strukturami układu limfatycznego są naczynia włosowate. Ich rolą jest zbieranie płynu tkankowego z przestrzeni międzytkankowej. Płyn tkankowy (limfa) zwierający m.in. wodę, białka, duże ilości limfocytów (komórki odpornościowe) wnika do układu krwionośnego w celu wymiany substancji pomiędzy nią a krwią. Rozpoznane szkodliwe substancje zostają zebrane i wymienione między krwią a limfą i odprowadzone do węzłów chłonnych w układzie limfatycznym skąd są transportowane dalej celem ich neutralizacji. Proces ten dziej się na zasadzie różnicy ciśnień występujących pomiędzy naczyniami włosowatymi krwi, gdzie występuje wysokie ciśnienie a naczyniami żylnymi o niższym ciśnieni. Ten jednokierunkowy ruch płynu kontrolowany jest przez zastawki.
Miejscem styku układu limfatycznego z układem krwionośnym jest tzw. przewód piersiowy, którego rolą jest zbieranie chłonki z górnej lewej części ciała i całej dolnej, transportując ja dalej do żyły podobojczykowej lewej oraz prawy przewód limfatyczny zbierający limfę z górnej prawej części ciała.
Właściwe krążenie limfy jak i krwi odbywa się poprzez pracę układu sercowo-naczyniowego, chłonnego i jest wspomagane poprzez skurcz mięśni szkieletowych. Aktywność fizyczna, ćwiczenia o umiarkowanej, ale regularnej intensywności utrzymują cyrkulacje krwi i limfy na optymalnym poziomie. Wszelkie procesy odpornościowe związane z krążeniem i wymianą chłonki są zachowane i nasz organizm jest sprawny i gotowy do walki np. z infekcjami.
Siedzący tryb życia, niechęć do wysiłku fizycznego lub ograniczone możliwości aktywnego wysiłku spowodowane restrykcjami w gromadzeniu się i przemieszczaniu spowodowane epidemią nie wpływają aktywująco na nasz układ odpornościowy. Najszybciej obserwowalnym efektem braku właściwego krążenia są obrzęki kończyn dolnych (stopa, łydka) i górnych (palce, dłoń, ramiona), uczucia ciężkich nóg spowodowane zastojem oraz pojawiający się cellulit. Kumulujący się płyn jest powodem deformacji skóry nie tylko na kończynach dolnych, ale i na brzuchu, pośladkach, ramionach. Skóra staje się wybrzuszona, pofałdowana o różnym kolorycie. Efektem takiego stanu jest dla skóry pojawiający się cellulit wodny a dla układu krwionośnego żylaki lub nawet przewlekła niewydolność żylna. Problemy nie dotykają jedynie osób starszych, z nadwagą czy otyłych. Jest równie prawdopodobne wystąpienie tych problemów u młodych i szczupłych osób, które niedostatecznie dbają o odpowiednią kondycję swoich mięśni, są unieruchomione. Dodatkowymi czynnikami sprzyjającymi są stres, nadmiar alkoholu, palnie papierosów, używanie środków antykoncepcyjnych.
Drenaż limfatyczny jest techniką wspomagającą i aktywującą spływ chłonki. Ponieważ nie jest to zwykła technika masażu musi być wykonywany manualnie przez wykwalifikowanego fizjoterapeutę w ośrodku zdrowia lub profesjonalnych studiach medycyny estetycznej i kosmetologii. Fizjoterapeuci mają utrudnione możliwości do wykonywania tych zabiegów w swoich praktykach. Rehabilitacja w warunkach domowych jest ograniczona a nawet niemożliwa. Drenaż limfatyczny może być jednak wykonywany w warunkach domowych z użyciem „sztucznej inteligencji” wkomponowanej w aparat medyczny BOA 2 MAX służący do drenażu limfatycznego i do sekwencyjnego masażu uciskowego(prssoterapia). Nie wymaga on obecności fizjoterapeuty i nie ma potrzeby wychodzenia z domu. Oprócz stymulacji układu limfatycznego został stworzony do wspomagania pracy mięśni, „gimnastyki mięśni” i dostarczenia im tlenu, odbierania substancji przemiany materii, redukcji tkanki tłuszczowej, likwidacji obrzęków, redukcji cellulitu, obniżenia stresu, polepszenia lepszego snu.
Firma Metrum Cryoflex w latach 90-tych z myślą o osobach z niewydolnym układem limfatycznym w tym dla pacjentów po operacjach onkologicznych skonstruowała pierwszy na świecie aparat do sekwencyjnego drenażu limfatycznego, który wspomaga, a w warunkach domowych zastępuje manualny drenaż limfatyczny. Kilkanaście tysięcy polskich aparatów serii BOA pracuje w klinikach fizjoterapii, sanatoriach, gabinetach medycyny estetycznej, kosmetologii w Polsce, Niemczech, Szwajcarii, UK, Skandynawii, USA. „Amazonki”, które wymagają codziennego drenażu limfatycznego używają nasze aparaty w domach ograniczając potrzeby wizyty u fizykoterapeutów.
Aparaty serii BOA to Polski produkt, całkowicie skonstruowany przez firmę medyczną i posiadający certyfikaty zgodne z Medyczną Dyrektywą Unii Europejskiej. Zespół Badawczo-Rozwojowy Metrum Cryoflex postawił na jakość i bezpieczeństwo zabiegu konstruując wraz ze specjalistami medycyny serię BOA. Algorytmy zabiegowe, sterowanie pracą zaworów i przepływem powietrza przez komory oraz różnica ciśnień w poszczególnych komorach są zgodne z anatomiczną budową i fizjologiczną funkcją układu naczyniowo - sercowego i limfatycznego. Żaden inny aparat nie ma tak zaawansowanych technologicznie rozwiązań użytych w celach zachowania maksymalnie wysokiego poziomu bezpieczeństwa zabiegu i wysokiej efektywności. Algorytmy zabiegowe bazują na technice drenażu limfatycznego opracowanego przez Dr Emila Voddera. Tylko zaawansowane technologicznie aparaty serii BOA mają szansę wykonać automatycznie drenaż limfatyczny techniką Voddera bez potrzeby zapraszania masażysty do domu lub wychodzenia do gabinetu rehabilitacyjnego.
Drenaż limfatyczny jest techniką wspomagającą i aktywującą spływ chłonki. Ponieważ nie jest to zwykła technika masażu musi być wykonywany manualnie przez wykwalifikowanego fizjoterapeutę w ośrodku zdrowia lub profesjonalnych studiach medycyny estetycznej i kosmetologii. Fizjoterapeuci mają utrudnione możliwości do wykonywania tych zabiegów w swoich praktykach. Rehabilitacja w warunkach domowych jest ograniczona a nawet niemożliwa.
Drenaż limfatyczny może być jednak wykonywany w warunkach domowych z użyciem „sztucznej inteligencji” wkomponowanej w aparat medyczny BOA 2 MAX służący do drenażu limfatycznego i do sekwencyjnego masażu uciskowego (prssoterapia). Nie wymaga on obecności fizjoterapeuty i nie ma potrzeby wychodzenia z domu. Oprócz stymulacji układu limfatycznego został stworzony do wspomagania pracy mięśni, „gimnastyki mięśni” i dostarczenia im tlenu, odbierania substancji przemiany materii, redukcji tkanki tłuszczowej, likwidacji obrzęków, redukcji cellulitu, obniżenia stresu, polepszenia lepszego snu.
Doskonale dopasowane
Aparat posiada najwyższej jakości 24. komorowe mankiety typu „spodnie” na dolną część ciała i „kurtkę” na górną część ciała, a także 12. komorowe mankiety na nogę i rękę.Rozmiar mankietu reguluje się za pomocą suwaków. Można także zwiększać ich rozmiar za pomocą odpowiednich poszerzaczy.
Unikalny system Overlapping
Każda komora w mankiecie połączona jest z kolejną nachodząc na siebie i tworząc tzw. „Overlapping”. To unikalne rozwiązanie technologiczne sprawia, że limfa przepchnięta w kierunku dużych ujść, węzłów chłonnych i naczyń, nie opada grawitacyjnie, ale wraz z napełnieniem następnej komory jest przesuwana we właściwym kierunku i tempie (zgodnie z metodyką drenażu ręcznego).
Stosowanie aparatów bez tego systemu wiąże się z wysokim ryzykiem nadmiernej kumulacji limfy w okolicy jej spływu do węzłów powodując niebezpieczny obrzęk oraz ich uszkodzenie.
Wielokomorowe mankiety gwarantujące najwyższe bezpieczeństwo zabiegu
W celu zachowania maksymalnie wysokiego poziomu bezpieczeństwa zabiegu i wysokiej efektywności w aparacie zastosowano system komór i zaworów umożliwiający pełną kontrolę przepływu powietrza. Pełnię bezpieczeństwa zapewnia regulacja różnicy ciśnień w poszczególnych komorach, która jest zgodna z anatomiczną budową i fizjologiczną funkcją układu naczyniowo-sercowego i limfatycznego.
Stosowanie aparatów bez tego systemu wiąże się z wysokim ryzykiem nadmiernej kumulacji limfy w okolicy jej spływu do węzłów powodując niebezpieczny obrzęk oraz ich uszkodzenie.
Najwyższe bezpieczeństwo zabiegu
Aż 99% aparatów na świecie nie posiada algorytmu zgodnego z techniką Voddera i nie ma możliwości regulowania ciśnienia w komorach. Używanie takich aparatów wiąże się z wysokim ryzykiem nadmiernej kumulacji limfy w okolicy jej spływu do węzłów, powodując niebezpieczny obrzęk oraz ich uszkodzenie.
Stosowanie aparatów bez tego systemu wiąże się z wysokim ryzykiem nadmiernej kumulacji limfy w okolicy jej spływu do węzłów powodując niebezpieczny obrzęk oraz ich uszkodzenie.
Płynna regulacja gradientu
Dobrane indywidualnie ciśnienie maksymalne jest redukowane programowo zgodnie z gradientem ciśnień w naczyniach limfatycznych lub żylnych. W efekcie regulacji gradientu silny początek masażu w częściach ciała odległych od węzłów pachwinowych (stopy, podudzie) płynnie przechodzi w masaż o średniej i niskiej sile na wysokości ud, miednicy i brzucha zgodnie z metodyką drenażu ręcznego.
Regulacja tempa
Indywidualnie dobrany parametr tempa można wykorzystać do prowadzenia masażu:
Silny masaż sportowy może być wzmocniony masażem pulsacyjnym.
Łatwy start z 6. gotowymi programami
Aparat posiada 6 programów predefiniowanych opracowanych przez specjalistów fizjoterapii. Wystarczy wybrać swój program, określić ciśnienie maksymalne i rozpocząć drenaż.
Możliwość wprowadzenia własnych parametrów na 12 wstępnie zaprogramowanych algorytmach
Cechą szczególną BOA Max 2 jest możliwość wprowadzenia własnych parametrów zabiegowych (ciśnienie, gradient, tempo, pauza, cykl), wybierając jeden z dwunastu wstępnie zaprogramowanych algorytmów do drenażu limfatycznego lub masażu.
Możliwość zaprogramowania własnego algorytmu
Aparat BOA jest jedynym na świecie aparatem do drenażu limfatycznego, który ma możliwość zaprogramowania własnego algorytmu zabiegowego. Użytkownik może ustawić najbardziej skuteczny i przyjemny masaż kreując algorytm ucisku inny niż te zaproponowane przez producenta.
Drenaż techniką Voddera
Każdy z zaprogramowanych algorytmów rozpoczyna drenaż, znaną wyłącznie z klasycznej techniki manualnego masażu techniką otwierającą miejsca spływu limfy do węzłów powierzchniowych pachwinowych, pachwinowych głębokich, brzusznych.
Wysoka efektywność drenażu jest osiągnięta, kiedy okolice pachwiny są udrożnione, aby następnie skutecznie zdrenować limfę przez naczynia limfatyczne pionowe (drenujące tkankę pomiędzy palcami stopy a pępkiem) oraz poziome drenujące limfę z miednicy. Dopiero po takim wstępnym drenażu można przystąpić do drenażu w kierunku od stopy do brzucha. Taka technika znana jest w medycynie pod nazwą techniki VODDERA. Tak też nazwany jest ten algorytm otwierający każdy rodzaj drenażu w aparacie BOA.
Diagram 1
Kriostymulacja wodą z lodem:
Najszybszym, nieniszczącym tkanki sposobem oziębiania jest woda z lodem. W lodowatej kąpieli wymiana ciepła jest kilkadziesiąt razy większa niż w komorze kriogenicznej, w której powietrze ma ok. -120ºC. To samo dotyczy kriostymulacji miejscowej.
Rodzi się zatem pytanie, dlaczego nie stosujemy kąpieli lodowych zamiast kriokomór? Lodowata kąpiel jest tak nieprzyjemna i szokowa, że mogłaby być stosowana tylko w nielicznych przypadkach. Odbiór ciepła w komorze odbywa się wolniej i głównie poprzez radiację w suchej atmosferze powietrza o temperaturze ok. -120ºC, gdzie zimno odczuwane jest jako „przyjazne”.
Chciałbym tu wprowadzić pojęcie zimna mokrego (woda z lodem), wilgotnego (powietrze o temp. -15ºC ¸ -35ºC) oraz suchego (gazy kriogeniczne poniżej -60 C) – diagram 2.
Każdym z w/w czynników można wywołać efekt kriostymulacji. Najszybciej używając wody z lodem, ale jest to sposób zbyt radykalny w przypadku kriostymulacji ogólnoustrojowej, a przy zastosowaniu miejscowym zbyt kłopotliwy. Inna jest też reakcja pacjenta na rodzaj czynnika chłodniczego.
Zimno suche jest najmniej odczuwalne przez pacjenta jako przykre. Praktycznie każdy z nas może zauważyć to zjawisko przebywając na zewnątrz zimą w różnych warunkach pogodowych.
Wilgoć w gazie o temp. poniżej -60ºC jest praktycznie niewyczuwalna i takie zimno jest najbardziej komfortowe dla pacjenta.
Diagram 2
Kriostymulacja ciekłym azotem i dwutlenkiem węgla
Oziębianie miejscowe parami skroplonych gazów tj. ciekłego azotu, powietrza (-195ºC) lub dwutlenku węgla (-75ºC). Jest to szybki, bardzo wygodny i przyjazny dla pacjenta sposób oziębiania dowolnej partii ciała. W kriostymulacji miejscowej radiacja ciepła odgrywa wielokrotnie mniejszą rolę niż w kriokomorze. Należy tutaj dodać, że zastosowanie CO2 intensyfikuje radiacyjną wymianę ciepła pomiędzy gazem a skórą, gdyż gaz ten pochłania promieniowanie podczerwone w przeciwieństwie do azotu czy suchego powietrza, które nie oddziałują z promieniowaniem cieplnym (podczerwonym). Szybkość oziębiania można regulować ilością (prędkością) strumienia gazowego, przy zastosowaniu zimnego powietrza lub CO2, lub odległością dyszy od tkanki, przy zastosowaniu LN2. W ten sposób można zapewnić odebranie możliwie dużej ilości ciepła, jednocześnie nie doprowadzając do uszkodzenia skóry (kriodestrukcji).
Z powyższych rozważań wyraźnie widać, że szybkie odebranie dawki ciepła nie musi wiązać się z tzw. temperaturami krańcowymi, a w przypadku krioterapii miejscowej nie można również mówić o wymianie radiacyjnej jako głównym sposobie wymiany ciepła. Twierdzenie, że efekt kriostymulacji można wywołać jedynie używając zimna poniżej -100ºC jest nadużyciem, nie mającym żadnego uzasadnienia z punktu widzenia wymiany ciepła. Dodatkowo, w fizyce, określenie skrajne temperatury dotyczy temperatur w pobliżu zera bezwzględnego, tj. ok. -273ºC (0ºK.)
Schładzanie
Kolejna niejasność dotyczy efektu ochładzania, czyli takiego odbierania ciepła, aby nie wywołać efektu stymulacyjnego. W diagramie 3 można zauważyć, że ochładzanie i kriostymulacja to zupełnie odmienne sposoby działania, co do wyboru czynnika chłodniczego, aplikacji i zastosowania.
W przypadku ochładzania, używamy worków z lodem, żeli itp. tj. czynników uznawanych przez niektórych autorów za tradycyjne lub nienowoczesne. Z punktu widzenia efektów są to tanie i najodpowiedniejsze sposoby powolnego, długotrwałego utrzymywania tkanek w obniżonych temperaturach, aby zapobiec ich dalszej traumatyzacji po świeżych urazach. Stosowanie szybkich środków oziębiających, takich jak woda z lodem, pary ciekłego azotu czy CO2, jest w tym wypadku niewłaściwe i może spowodować zwiększenie wynaczynienia, obrzęku i dalsze uszkodzenie tkanek. W przypadku świeżych urazów chyba najwłaściwsze postępowanie zaleca w swojej książce K. Knight tj. procedurę PRICE (Procetion, Rest, Ice, Compresion, Elevation).
Zwracam uwagę, że worki z lodem odbierają ciepło wielokrotnie wolniej niż woda z lodem.
Według prof. K. Spodaryka podstawowe znaczenie dla osiągnięcia założonego efektu biologicznego (terapeutycznego) mają:
Diagram 3
Dodatkowe parametry (nie wchodząc w dokładne obliczenia termodynamiczne), obrazujące zjawisko krioterapii:
| Rodzaj zabiegu | Zamierzony efekt | Dawka energii (zimna) | Strumień energii (zimna) moc cm2 | Tempo schładzania | Temperatura osiągnięta na powierzchni skóry | Głębokość penetracji temperatury w głąb tkanki |
| kriochirurgia | niszczenie tkanki | mała | bardzo duża | bardzo duże | od -2ºC do -190ºC | od kilku mm do kilku cm |
| kriostymulacja | wzrost przepływu krwi, zwiększenie metabolizmu | średnia | średnia | duże | płytka | |
| schładzanie | utrzymanie obniżonej temperatury tkanki | duża | mała | małe | max. ok. 0ºC | głęboka |
